ลูกสาวบุญธรรม 18+

สวัสดีเราชื่อ นิชา เป็นลูกสาวบุญธรรมของบ้านหลังใหญ่หลังนี้คือรวยมากๆ เราไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของพ่อกับแม่แต่ท่านทั้งสองรักเราเหมือนลูกสาวแท้ๆ แต่ท่านทั้งสองมีลูกชายหนึ่งคน ชื่อพี่กิต เค้าไม่ชอบเราหลอกเค้าเกียจเราตั้งแต่เราจำความได้และตอนนี้เราอายุ 20 ปี ส่วนพี่กิตอายุ 25 ปี เราเรียนอยู่มหาลัยในกรุงเทพ แต่พี่กิตเรียนอยู่ต่างประเทศเพราะอะไรถึงไปเรียนที่ต่างประเทศนะหรอ.. ก็เกียจขี้กน้าเราไง เราก็ไม่ได้อะไรหรอกเพราะเค้ามีสิทธเกียจ ก็เค้าเป็นลูกชายแท้เราแค่ลูกเลี้ยง เค้าคงคิดว่าเรามาแย่งความสุขความรักของพ่อกับแม่มาจากเค้ามั้ง เออๆช่ามันเถอะ พูดเรื่องของเราดีกว่า เราเป็นคนสวยระดัับหนึ่ง555 ขาวหมวย อึ๋ม ผมยาว พูดเพราะอยู่แต่ถ้าอยู่กับเพื่อนก็มีไม่เพราะบ้าง555 เอาง่ายๆแล้วแต่อารมณ์ เพื่อนสนิทกันก็จะมี ฟ้า ใหม่ ตูน เรียนคณะเดียวกันสวยทุกคน

ก๊อกๆๆๆ

เรา : สักครู่นะคะ

… : คุณหนูค่ะ คุณท่านให้มาตามไปทานข้าวค่ะ (นั้นเสียงแม่บ้าน)

เรา : ค่ะเดี๋ยวนิชาลงไป “เราก็แต่งตัวไปเรียนปกติ เราเป็นคนตั้งใจเรียน เพราะท่านทั้งสองหวังกับเรามาก เพราะพี่กิตเค้าไม่เอาไหน ไม่สนใจงานบริษัทเลย”

เรา : สวัสดีค่ะพ่อแม่

แม่ : เอ๊ะไม่สบายรึป่าวลูกวันนี้ลงมาช้าจัง

เรา : ขอโทษค่ะนิชาอ่านหนังสือดึกไปหน่อย 

พ่อ : เอ้าๆทานข้าวลูกเดี๋ยวไปเรียนสาย

เรา : ค่ะ

แม่ : นิชาพร้อมจะขับรถยังพ่อกับแม่จะออกรถให้ไปโรงเรียน

เรา : พร้อมแล้วค่ะ

แม่ : งั้นเดี๋ยวแม่ไปออกให้ หนูชอบรุ่นไหนลูก

เรา : อะไรก็ได้ค่ะนิชาได้หมด ขอบคุณพ่อกับแม่นะคะ

พ่อ : จ้า ตั้งใจเรียนนะ พ่อกับแม่รอหนูมาช่วยงานบริษัทอยู่นะ

เรา : รับทราบค่ะ 

แม่ : น่ารักมาก

#ตัดมามหาลัย

“เราก็เรียนปกติเรียนเสร็จก็จะมานั่งเม้ามอยกัน ชวนกันไปทำรายงานบ้างไปเดินห้างบ้างผับไม่ค่อยไปหรอกแต่ก็เคยไป”

ฟ้า : นิชาวันนี้สดใสเกิ๊น

เรา : แฮร่ ไม่มีไร

ใหม่ : ใช่ป่าว วันนี้ยิ้มมากกว่าทักวันอีก

เรา : เห็นคนหล่อมั้ง5555

ตูน : ใครอ่ะ ไม่เห็นมีเลย 

เรา : เราพูดเล่นอ่ะ ว่าแต่พวกแกจะไปไหนกัน

ใหม่ : ไปเที่ยวห้างไปป่ะ

เรา : เอ่อ

ใหม่ : เดี๋ยวใหม่ไปส่งที่บ้าน

เรา : ก็ได้ จ๊ะ

ตูน : ไปงั้นเราไปกันเลย จะไปดูเครื่องสำอางลดราคา

ฟ้า : ไม่ลดแกก็ซื้ออยู่แล้วป่ะตูน ซื้อจนเต็มคอนโดหมดละ

ตูน : งื้อก็เค้าชอบ 5555

ทุกคน : 555555

#ห้าง

“เรากับเพื่อนก็เดินซื้อของกันอันนั้นอันนี้ ส่วนมากเราไม่ได้ซื้ออะไรหรอก ประหยัดคร้าาา เก็บตังค์ซ่ะมากกว่า ที่พ่อแม่ให้ค่าขนม เอาไว้ใช้ในยามจำเป็น”

ตูน : โหพวกแกดูดิ ยี่ห้อนี้มาแรง

ฟ้า : อื้อ ลิปนี้ก็สีสวยดีนะ ว่าป่ะนิชา

เรา : อื้อสวยดี

ใหม่ : พี่ค่ะเอาทุกสีเลยค่ะ (นางสั่งพนักงาน)

เรา : เอาทุกสีเลยหรอใหม่ แท่งละห้าร้อยกว่าเลยนะ

ตูน : นี่ลดอล้วนะใหม่ ปกติเจ็ดร้อยกว่าบาท

ฟ้า : ใช่ๆ เราเอาแค่ 5 สี พอ อ่ะนี่ค่ะพี่

ใหม่ : พี่ค่ะหนูเอาทุกสีค่ะ นี่ค่ะบัตร (นางยื่นบัตรให้พนักงาน)

ฟ้า : นิชาไม่เอาหรอ

เรา : ไม่อ่ะจ๊ะ พวกเธอเลือกกันเถอะเดี๋ยวเรายืนรอ

ตูน : ทำไมหรอมันไม่สวยรึยังไง นิชา

เรา : ป่าวหรอก มันแพงอ่ะ เราใช้อันเก่ายังไม่หมดเลย

ตูน : เธอนี่ประหยัดจริงๆ (แล้วก็พากันเดินออกมา)

เรา : ต้องประหยัดดิ พวกแกก็รู้ว่านิชาไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของพวกท่าน เราจะใช้เงินเค้ามากไม่ได้

ฟ้า : อืืมเราเข้าใจ แต่เค้าก็ให้เงินแกไว้ใช้ทุกอย่างไม่ใช่หรอ

เรา : มันก็จริงแหละแต่เราไม่อยากขอท่านอ่ะเก็บเล็กผสมน้อยไว้ใช้ในยามจำเป็นดีกว่า

ตูน : แกมีอะไรปรึกษาพวกเราได้นะเว้ยเราเพื่อนกัน

เรา : ขอบใจนะ

ใหม่ : อ่ะนิชา เราให้ (ยื่นถุงเครื่องสำอางให้เรา 1 ถุง)

เรา : ไม่เอาอ่ะ ขอบคุณนะใหม่ แต่เรารับไว้ไม่ได้หรอก

ใหม่ : รับไปเถอะเราตั้งใจซื้อเผื่ออยู่แล้ว เรารู้ว่าแกก็อยากได้ ใช่ป่ะ

เรา : อยากได้ก็ใช่ แต่เราไม่เอาหรอกใหม่เก็บไว้เถอะ

ใหม่ : เธอรังเกียจเราหรอ

เรา : เห้ยไม่ใช่ใหม่ คือเราไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นคือ…

ใหม่ : ไม่รู้อ่ะถ้าไม่รับเราจะเลิกคบเธอแล้วนิชา

เรา : อ้าว

ตูน : รับไว้เถอะเพื่อนตั้งใจซื้อให้มันเสียใจนะ

ใหม่ : น่ะๆ เดี๋ยวแกทำงานมีเงิค่อยซื้อแทนเรา เครป่ะ

เรา : ก็ได้ ขอบใจนะ

ฟ้า : ไปงั้นเราไปเล่นเกมส์กัน555

ตูน : ไปเหรียญเต็มเป๋าเลย

เรา : 555 ไปแย่งเด็กๆเล่นหรอ

ฟ้า : 5555 ใช่ๆ ไป

ใหม่ : ไปๆ

“เราเดินมาที่ของเล่นเด็ก นี่แหละพวกเราแย่งเด็กเล่น มาทีไรก็แบบนี้ทุกที”

ใหม่ : นิชาไม่ไปเล่นอ่ะ

เรา : มันเต็มอ่ะใหม่ดูตูนดิ เด็กมองอยู่สงสัยไปแย่งเด็กเล่น5555

ใหม่ : 555 งานประจำ ที่บ้านมันก็แกล้งหลาน

เรา : 555 น่ารักดีเนาะ ดูฟ้าดิมีความสุขเกิ๊น

ใหม่ : นิชาแกมีความสุขหรือป่าว

เรา : ก็มีความสุขนะ แต่ถ้าลูกชายเค้ากลับมาเราก็ไม่รูจะมีความสุขหรือป่าว เพราะพี่เคเ่เกียจเรายังกะอะไร

ใหม่ : นิชา แกจำไว้นะวันไหนแกท้อแกไม่มีใคร เรายินดีต้อนรับนิชาเสมอ

เรา : ขอบคุณนะใหม่ ขอบคุณจริงๆที่ไม่รังเกยจเรา

ใหม่ : บ้าดิ ใหม่จะรังเกียจนิชาได้ยังไง เราเพื่อนรักกันนะเว้ย โอ้ยย (มีผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่งเดินมาตบหัวใหม่)

ใหม่ : เฮียมาได้ไงเนี่่ย

.. : แกสิมาได้ไงไม่ไปเรียนห้ะเดะฟ้องป๊าเลย

ใหม่ : ใหม่ไม่มีเรียนแล้วค่ะ ชิตบหัวใหม่ ใหม่บอกม๊าแน่ เฮียเตรียมโดนบ่นได้เลย

.. : โอ๋ๆ ขอโทษ คับไม่งอลนะ

ใหม่ : งอล ชิ

.. : เอาอีกทีป่ะ ห่ะ

ใหม่ : 555 พอแล้วเฮย มันเจ็บ

.. : แล้วมากะใครอ่ะ

ใหม่ : นี่นิชาอ่ะเฮีย นิชานี่เฮียม่อนพี่ชายเราเอง

เรา : สวัสดีค่ะ

พี่ม่อน : คับผม

ฟ้า : นิชามาเร็วว่าแล้ว (ฟ้าตะโกนออกมา)

เรา : ใหม่เราไม่เล่นก่อนนะ

ใหม่ : งื้อ ใหม่ก่อนดิ

พี่ม่อน : โธ่แย่งกันเป็นเด็กเลย ไปไอ้ทันไปเล่นกัน

ใหม่ : อ่ะอ้าวเฮีย ไม่ได้มันเต็ม

พี่ม่อน : ไม่สน ใครนั่งก่อนละ แบร่ (นางยิ้มน่ารักดีแหะ555 นิชาจะละลาย)

ใหม่ : เห้ยป่ะนิชา ไปแย่งเฮียเร็ว

“ใหม่ดึงเราไปนั่งเกมส์อีกตัว เป็นเกมส์จอยเป็นเกมส์ต่อสู้ เรากับใหม่ก็ถือจอยคนละอัน”

เรา : มาๆ เราสีแดง

ใหม่ : เราสีน้ำเงินมาปะลองกันดู

เรา : แพ้ทำไรดี

ใหม่ : เลี้ยงไอติมปะละ

เรา : จัดไปใหม่เตรียมตังค์เลย5555

พี่ม่อน : ไอ้ใหม่ลุกเลย เฮียจะเล่นตัวนี้

ใหม่ : ไม่ใหม่จะเล่นกับนิชา

พี่ม่อน : เล่นไปก็แพ้ลุกๆ

ใหม่ : ไม่เอาดิเฮีย อย่าแกล้งเดี๋ยวเสียค่าไอติมเนี่ย

พี่ม่อน : เออน่ามาเดะได้กินฟรี เดะเฮียปราบนิชาเอา (หันมองเราละยักคิ้วให้ ให้ตายเถอะ5555 หัวใจจะหยุดเต้น)

ใหม่ : เอาไงนิชา จะสู้กับเฮียป่าว

เรา : เอ่อ

พี่ม่อน : กลัวหรอ (แหมะหล่อกวนตีน)

เรา : ชิ่ มาเลยค่ะ เตียมตังค์รอเลยใหม่555

พี่ม่อน : หึหึ นี่ใครคับ มาเริ่มเลย

เรา : ค่ะ

“อีดอกหยอดเหรียญและเล่น เป็นพัก เรามาเล่นกันบ่อยไง เลยเก่ง5555”

ฟ้า : นิชาสู้ๆ

ใหม่ : ไม่รุ้อ่ะถ้าเฮียแพ้จ่ายด้วย ชิ่

พี่ม่อน : โอ้ย โอ้ย เออน่า (มันอินขนาดนั้น5555)

เรา : ยอมเถอะ5555 (เราก็ซัดไม่หยั้ง)

พี่ม่อน : แหมมดูถูก นี่ (สัสเอ้ยยอมไม่ได้555ค่าไอติมแพง ใช้วิชาที่เคยเล่นมาสิ สุดท้ายพี่ม่อนแพ้)

เพื่อนพี่ม่อน : โธ่ไอ้เชี้ยม่อน ไอ้ป้อด กุอุตส่าลุ้น

เรา : ไงค่ะ (ยักคิ้วให้กวนๆ)

พี่ม่อน : กวนน่ะเรา นี่ (เอาจอยตีหน้าผากเรา)

เรา : โอ้ย ใหม่พี่แกแพ้แล้วพาลอ่ะ

ใหม่ : 555นั่นแหละชีวิตเค้า

ฟ้า : 555โอ้ยไอติมฟรีอยู่ไหนน๊า

ตูน : นั่นสิ เฮ้อออออ หลานคนซ่ะด้วย

ใหม่ : ไม่รู้อ่ะไม่ได้้แข่ง555 เฮียแข่งเฮียจ่าย

พี่ม่อน : คับยอมคับ ผมแพ้เอง ไปรอร้านเลยคับ เดี๋ยวไปเสกตังค์แปบ

เรา : 5555โอ้ย (กูโดนจอยเกมส์ตีหัวอีกแล้ว)

พี่ม่อน : หมั่นไส้ ชนะแล้วยิ้มจัง (ว่าให้เราเชิงขำๆ)

เพื่อนพี่ม่อน : พอๆเดี๋ยวหัวแฟนกูเป็นแผล (อ้าวกูไปเป็นแฟนมันตอนไหน)

ใหม่ : พี่ทันอย่ามั่วเดะๆ (อ่อชื่อทัน)

พี่ทัน : หึงพี่หรอใหม่

พี่ม่อน : ไอ้สัสทันน้องกู

พี่ทัน : เออน้องมึงแต่อนาคตแฟนกูใช่ป่ะใหม่

ใหม่ : บ้า ไปกันเหอะนิชา (ใหม่เขินแก้มแดงเลย)

เรา : ป่ะ ไปแล้วนะคะผู้แพ้555

“แล้วเราก็พากันนั่งกินไอติมรอ พี่ม่อนไปไหนไม่รู้ เราสั่งกันบานอ่ะ5555ไม่ได้จ่ายเอง”

พี่ทัน : โห่ นี่สั่งกันเต็มโต๊ะเลย

ใหม่ : ของฟรี5555

ฟ้า : นี่ยังสั่งไม่ครบทุกอย่างเลยนะ

ตูน : นั่นสิ เหลืออีกเป็นสิบอย่าง555

พี่ม่อน : ตายแล้วกู ไม่หน้าหาเรื่องเลย เพราะไอ้นี่แหละ (เอามือโยกหัวเรา)

เรา : งื้อ ผู้แพ้ไม่มีสิทธเรียกร้อง555

ใหม่ : ใช่ๆ นั่งๆเตรียมจ่ายตังค์555

“เราก็นั่งกินไอติมกันวนไป คือสนุกอ่ะ ถ้าเรามีพี่ชายแบบพี่ม่อนก็คงดีสินะ ดูรักน้อง”

.. : นิชาเอ้ย (เชี้ยสดุ้งเลย)

เรา : ห่ะห่ะ (ใหม่เรียกเรา)

ใหม่ : โธ่สดุ้งเลย เป็นไรป่าว

เรา : ป่าวแค่คิดไรเพลินๆ

พี่ม่อน : ไม่น่าคิดนะ น่าจะเป็นเฮียมากกว่าที่คิดเนี่ย ดูดิ เต็มโต๊ะขนาดนี้

ใหม่ : แหมมไอติมแค่นี้บ่นเป็นสาวเลย (อั้ม พี่ม่อนตักไอติมยัดปากใหม่)

พี่ม่อน : โอ๋หิวก็ไม่บอก

ใหม่ : เฮียอ่ะ พูดความจริงรับไม่ได้ชิ

ฟ้า : ไปกับบ้านเถอะ นิชา

เรา : อื้อ 

ตูน : กลับยังใหม่

ใหม่ : ไปดิ เฮียกะพี่ทันจะกลับยัง

พี่ม่อน : กลับดิ

ตูน : ไปนิชาเราไปส่ง เดี๋ยวเราต้องไปธุระต่อ

เรา : อ้าวตูนมีธุระหรอ แกไปเลยเรากลับแท็กซี่ได้

ตูน : ได้หรอ มันอันตรายนะจะมืดแล้วด้วย

ใหม่ : งั้นใหม่ไปส่งนิชาเอง

พี่ม่อน : ไม่ต้องเลย ใหม่ไปกับไอ้ทัน เอากุญแจรถมาเฮียจะไปส่งนิชา

ใหม่ : แต่….

พี่ม่อน : ไม่มีแต่ ไอ้ทันส่งน้องกูให้ถึงบ้านนะมึงไม่งั้นมึงตาย

พี่ทัน : ก่อนถึงบ้านถึงโรงแรมก่อนป่าววะ555

พี่ม่อน : ไอ้เหี้ย เดะเถอะมึง 

พี่ทัน : 555กูล้อเล่นไปค่ะคุณหนูใหม่

ใหม่ : แหวะ เลี่ยน

พี่ทัน : แค่จ้องตาก็ท้องแล้วหรอเนี่ย

ใหม่ : งื้อพี่ทัน

พี่ม่อน : ไอ้ทันกวนตีนละน้องก็เว้ย (เฮ้ยอิจฉาใหม่นะ อยากมีพี่ชายที่แสนดีแบบนี้จัง)

“ต่างคนต่างแยกย้ายมาขึ้นรถ เราก็มากับพี่ม่อน คือเราเกรงนะจริงๆ นางหล่อละลาย555”

พี่ม่อน : นิชาาาา (เห้ยสดุ้งอีกละ)

เรา : คะค่ะ

พี่ม่อน : ถึงกับสดุ้งเลย555 ขอโทษเรียกแรงไปหน่อย

เรา : ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณพี่ม่อนนะคะที่มาส่งและก็ค่าไอติมด้วย

พี่ม่อน : ไม่เป็นไร เออเรียกเฮียเหมือนใหม่ก็ได้นะจะได้ชิน

เรา : ได้หรอค่ะ

พี่ม่อน : ได้ดิ ไหนเรียกดิ

เรา : เฮียขา (เปลี่ยนเลยนะต่อไปนี้จะเรียกพี่ม่อนว่าเฮีย)

เฮีย : 555ฌอียพอ ขาไม่ต้องขนลุกว่ะ

เรา : ค่ะ แล้วรู้จักบ้านนิชาหรอ

เฮีย : เคยผ่านอ่ะใหม่บอกแล้ว

เรา : อ่อ

เฮีย : นิชาเป็นลูกคนเดียวหรอ

เรา : เปล่าค่ะ นิชาเป็นแค่ลูกบุญธรรมของพ่อกับแม่ พ่อกับแม่มีลูกชาย 1 คน เป็นพี่ชายบุญธรรมของนิชาเอง

เฮีย : อ้าวหรอ ขอโทษนะถามมากไปหน่อย 

เรา : ไม่เป็นไรค่ะ ถามได้ นิชาตอบได้หมดแหละ

เฮีย : หราาาา (เอามือวางบนหัวเรามือหนึ่ง เอ่อคือเราสนิทกันตอนไหนว่ะ)

เรา : งื้อ หนัก

เฮีย :งั้นกอดคอ (นางกอดคอเรา ใจเราสั่นตุ๊บๆ เรารีบเอาแขนนางออก)

เรา : ไม่ได้ค่ะ ขับรถเลย อันตราย (ป่าวกูเขิน)

เฮีย : 555 คับๆ (โอ้ยยย หยุดยิ้มเถอะ)

เรา : ยิ้มไร

เฮีย : ป๊าววว (เสียงสูง)

เรา : (ยิ้ม)

เฮีย : เอ่อนิชิแล้วพี่ชายเราอยู่ด้วยป่ะ

เรา : ไม่ค่ะ เค้าอยู่ต่งประเทศ

เฮีย : อ่อ แล้วเค้าหวงเราป่ะเนี่ย

เรา : เห่อ ถ้าแบบนั้นก็ดีิเฮีย

เฮีย : อ้าวแล้วเป็นแบบไหน

เรา : พี่ชายบุญธรรมนิชา เค้าเกียจนิชาตั้งแต่นิชาจำความได้แล้ว ตั้งแต่เค้าไปเราก็ไม่เคยคุยกันเลย

เฮีย : อ่อไม่ถูกกัน

เรา : นิชาก็อยากถูกกับเค้านะอยากพูดกับเค้าแต่เค้าเกียจนิชา เค้าว่านิชาเข้ามาแย่งความรักของพ่อกับแม่ไปจากเค้า

เฮีย : อืม ใจเย็นๆนะบางทีเค้ากลับมาเค้าก็เป็นคนละคนก็ได้

เรา : ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีดิเฮีย นิชากลัววันที่เค้ากลับมาเหลือเกินและนี้เค้าก็เรียนจบแล่วด้วย คงอีกไม่นาน

เฮีย : เอาน่าใจเย็น (เอามือโยกหัวเราอีกแล้ว)

เรา : ค่ะ

เฮีย : หลังนี้ใช่ป่ะ

เรา : ใช่ค่ะ ขอบคุณนะคะ นิชาไปละ (กำลังจะลงรถเฮียจับมือเรา)

เฮีย : วันหน้าไปเล่นเกมส์กันอีกนะ (โอ้ยยละลาย)

เรา : คับป๋ม

เฮีย : ไปละบ๊ายย

เรา : บะบ๊ายค่ะ

#เข้าบ้าน

“นึกถึงพี่ม่อนแล้วใจเต้นแรง555คนอะไรน่ารักแถมมีน้ำใจ”

เรา : แม่ค่ะพ่อค่ะ สวัสดีค่ะ

พ่อ : ไปมาลูกกลับซ่ะมืดเลย

เรา : ไปห้างมาค่ะ ขอโทษนะคะที่นิชาไม่ได้โทรบอก

แม่ : ไม่เป็นไรจ๊ะหนูโตแล้ว ส่วนรถได้แล้วนะลูก

เรา : ขอบคุณค่ะแม่

.. : หึๆ ขนให้กันเข้าไป รักกันจริงๆ (เราหันกลับไปเป็นผู้ชายหน้าตาดี แต่สายตาโหด)

แม่ : นิชา นั่นพี่กิตไงพี่เค้ากลับมาเซอไพรส์เลยไม่ได้บอก (คือเรากลัวอ่ะตอนนี้สายตาพี่เค้าน่ากลัวมาก)

พ่อ : นิชา (เห้ยสดุ้ง)

เรา : คะค่ะ สวัดีค่ะพี่กิต (เราหันไปไหว้พี่กิต)

พี่กิต : กองไว้ตรงนั้แหละและอีกอย่างอย่าสะเออะเรียกฉันว่าพี่ ฉันไม่มีน้องอย่างเธอ (จี้ดคำในตอนเด็กลอยมาในหัวสมอง)

แม่ : ตากิตทำไมพูดแบบนั้น

พี่กิต : ไงอ่ะแม่ผมพูดเรื่องจริง

พ่อ : ขอโทษน้องเลยกิต

เรา : ไม่เป็นไรค่ะ งั้นนิชาขอตัวนะ

พี่กิต : เสแสรง

เรา : ค่ะ (และรีบเดินขึ้นไมายังห้อ เห้ยมาแล้ว มึงจะอยู่อย่างไงว่ะเนี่ย โอ้ยยย)

“เราก็อาบน้ำ เตรียมอ่านหนังสือ”

ครื้ดๆ เบอร์ใหม่

เรา : จ้าว่าไง

ใหม่ : คิดถึงเลยโทรมาหา55555

เรา : ใช่ป่าวววว

ใหม่ : ใช่ดิ แล้วทำไรอยู่

เรา : พึ่งอาบน้ำเสร็จว่าจะอ่านหนังสืออ่ะ

ใหม่ : โอ้ยยย เด็กดี5555

.. : ใครจะไปเหทือนแกละใหม่เอาแต่เล่นเกมส์เนี้ย (นั่นเสียงพี่ม่อน)

ใหม่ : โธ่เฮีย อย่าบ่น แน่ะเอามาเลยใหม่จะคุยกับนิชา

เฮีย : เฮียก็จะคุย ไปเล่นเกมส์เลย ไป๊ 55555

เฮีย : ฮัลโหลนิชา

เรา : ค่ะ

เฮีย : กินข้าวยัง

เรา : ยังค่ะมาถึงขึ้นห้องเลย

เฮีย : อ้าวทำไมละ

เรา : มีปัญหานิดหน่อยค่ะ

เฮีย : พ่อกับแม่ว่าหรอ

เรา : ป่าวค่ะ เอ่อช่างมันเถอะ แล้วเฮียละกินข้าวยัง

เฮีย : แค่ได้ยินเสียงนิชาก็อิ่มแล้ว (อร้ายยย จะละลาย)

… : แหวะ นิชาอย่าเชื่อเฮียม้อไปทั่ว อย่าหลงคารมนะ รู้จักเสือป่าว

เฮีย : ไอ้ใหม่เดี๋ยวๆ

ใหม่ : จริงๆนะเดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะเล่าให้ฟังให้หมดเลย5555

เฮีย : นิชาใหม่มันใส่ร้าย5555

นิชา : ค่ะ555

เฮีย : งั้นแค่นี้นะ เดี๋ยวเฮียเอาเบอร์นิชาไปใส่เครื่องเฮียดีกว่า เบื่อใหม่

ใหม่ : ใครว่าจะให้ ชิๆ ฝันไปเถิะ เพื่อนใหม่จะไม่มีแฟนเป็นเสือ

เฮีย : ไอ้ใหม่ เดี๋ยวๆ

เรา : 555 งั้นแค่นี้นะคะ

เฮีย : คับผม